Marina Abramović, ikona body artu i performance'u, od 40 lat rewolucjonizuje sztukę współczesną. Pochodząca z Jugosławii, mieszkająca w USA, artystka poddaje swoje ciało ekstremalnym doświadczeniom, widzów wprowadza w różne stany emocjonalne.

Abramović jest bohaterką nagrodzonego przez publiczność tegorocznego Berlinale amerykańskiego dokumentu Matthew Akersa Marina Abramović: The Artist Is Present (USA, 2012), pokazującego jej życie i twórczość przez pryzmat jednej z najbardziej spektakularnych akcji artystycznych, którą przeprowadziła w nowojorskim Museum of Modern Art w 2010 roku. Przez trzy miesiące, na kilka godzin dziennie siadała bez ruchu na krześle w galeryjnej sali. Przysiadali się do niej zwiedzający. Opisywane przez nich później doświadczenie okazało się trudną próbą ciała i emocji. W wyniku swoistej, pozbawionej słów psychoterapii pomiędzy artystką a widzami tworzyły się spontaniczne relacje - wiele osób, patrząc jej w oczy, płakało.

Film Marina Abramović: The Artist Is Present będzie wydarzeniem specjalnym 12. MFF T-Mobile Nowe Horyzonty we Wrocławiu.

Pokazy filmu odbędą się w kinie Helios, sala 7 (ul. Kazimierza Wielkiego 19a-21): 20, 21, 27 i 28 lipca, wszystkie seanse o godzinie 19.15.

Bilety w przedsprzedaży na www.nowehoryzonty.pl od 16 kwietnia 2012, od godz. 12.00.

Kup bilety na film

Liczba biletów ograniczona. Cena biletu: 20 zł. Posiadacze karnetów filmowych (wstęp bezpłatny) wchodzą na projekcje po dokonaniu rezerwacji miejsc.

Matthew Akers i Marina Abramović

Marina Abramović (ur. 1946, Belgrad) w latach 1965 - 70 studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Belgradzie, studia ukończyła na Akademii w Zagrzebiu w 1972 roku. Swoją karierę artystyczną zaczęła od malarstwa, ale już jako studentka wykonywała instalacje i pierwsze prowokacyjne performance. W latach 1973 - 75 przeprowadzała artystyczne eksperymenty na własnym ciele związane z bólem, obrzydzeniem, reakcjami na ingerencje fizyczne (Art Must Be Beautiful/Artist Must Be Beautiful,1975).

W 1975 Marina Abramović spotkała w Amsterdamie niemieckiego artystę Ulaya, z którym przez dwanaście lat dzieliła życie i pracę. Oboje zrezygnowali z kontynuowania swoich indywidualnych doświadczeń ze sztuką. Tematem ich wspólnych działań stało się badanie komunikowania, relacji międzyludzkich, a najczęstszą formą ekspresji - otwarty na przypadek performance. Badanie to nie miało charakteru spekulacji intelektualnej, lecz stawiało artystów w aranżowanych przez nich realnych, konkretnych sytuacjach. Od 1977 roku w ich pracy pojawia się element kontemplacji, wielogodzinnego medytowania w bezruchu. Roczny pobyt w Australii wśród pierwotnych plemion stanowił silną inspirację dla dalszej twórczości w tym duchu.

Po 1980 powstał Night Sea Crossing, w którym Marina i Ulay siedzieli przy jednym stole naprzeciw siebie w ciszy, najpierw przez siedem godzin, potem przez trzy dni, następnie przez prawie dwa tygodnie. W 1988 przemierzali Chiński Mur - on z zachodu, ona ze wschodu (The Lovers / The Great Wall). Kiedy po dziewięćdziesięciu dniach spotkali się w połowie drogi, zdecydowali się na rozstanie.

Od 1989 roku Marina Abramović najczęściej pracuje sama, jej najbardziej znane prace to: Cleaning the mirror, The onion, Cleaning the house, Delusional. We współpracy z Charlesem Atlas artystka zdecydowała się stworzyć swoją biografię. Biography to wielki otwarty spektakl, ciągle aktualizowany w relacji z dziejącymi się wydarzeniami. W 1997 roku zrealizowała Balkan Baroque (Złoty Lew na weneckim biennale), który podobnie jak Cleaning the house i Delusional był inspirowany wojną w Jugosławii, w Bernie zorganizowała pokazywaną później w całej Europie wystawę Marina Abramović Artist Body - Public Body. W 2004 roku powstał Warrior and Virgin Mary, performance z udziałem Jana Fabre. W 2010 roku nowojorska MoMA zorganizowała jej retrospektywną wystawę Marina Abramović: The Artist Is Present.

Więcej o wystawie

Marina Abramović na planie