Pewnego ranka Dolph Springer (Jack Plotnick) zauważa, że jego pies Paul zaginął. Próba odnalezienia ukochanego zwierzaka przeradza się w surrealistyczną eskapadę, w trakcie której głównemu bohaterowi przyjdzie zmierzyć się z tajemniczym panem Changiem (William Fichtner) czy nachalną, niechcianą kochanką Emmą (Alexis Dziena).

We „Wrong” Quentina Dupieux (autora popularnej „Opony”, w której gumowy oprawca znęcał się nad ludźmi) wszystko jest nie tak. W biurze, w którym pracuje Dolph, bezustannie pada deszcz. Na podwórzu posiadłości głównego bohatera w miejscu palmy nagle wyrasta choinka. Detektyw zajmujący się sprawą zaginionego Paula ma w zwyczaju odjeżdżać (dosłownie!) donikąd, by móc się skupić na swojej pracy.

Świat „Wrong” zasiedlony jest ludźmi, którzy ze stoickim spokojem przyjmują otaczające ich absurdy. Choinkę trzeba ściąć, natrętną niechcianą kobietę cierpliwie znieść, zaginionego psa odnaleźć. Nie ma tu pytań o sens, nie ma kwestionowania rzeczywistości. Apatia i mechaniczne zachowania bohaterów sprawiają, że ich egzystencja jawi się jako powtarzana w nieskończoność seria wyzbytych znaczenia rytuałów.

Dupieux ostentacyjnie rezygnuje z głębi ostrości, portretując postaci na rozmytym tle, co potęguje wrażenie ich alienacji. Bohaterowie wyabstrahowani z otaczającej ich rzeczywistości sprawiają wrażenie kukiełek poruszających się jakby obok scenografii. Dolph krąży własnymi ścieżkami odcięty od chaosu świata, w którym żyje. Zawieszony gdzieś pomiędzy rzeczywistością a urojeniem toczy nijakie życie ubarwiane dotąd przez psa Paula.

Groteskowa fabuła i absurd, towarzyszący filmowi od pierwszych scen, podszyte zostały warstwą bezlitosnej ironii. Reżyser wykazuje co prawda odrobinę sympatii dla głównego bohatera, jednak zarówno on, jak i postaci drugoplanowe traktowane są z chłodnym dystansem. Po ekranie przechadzają się nieco śmieszne, nieco żałosne figury pozbawione własnych osobowości. Utkane są z klisz, uwięzione w przewidywalnych mechanizmach zachowań.

Quentin Dupieux stworzył dzieło, które nie niesie za sobą łatwo uchwytnych znaczeń. To raczej seria ułożonych w pretekstową fabułę obrazów. Można doszukiwać się w nich diagnozy relacji społecznych na amerykańskich suburbiach bądź też uznać je za surrealistyczną zgrywę, klimatem przywodzącą na myśl twórczość Monty Pythona czy braci Coen. Zarówno jedno, jak i drugie podejście będzie uprawnione.

Paweł Świerczek

„Wrong”

Dziś, godz. 9.45, Helios 1

21 lipca, godz. 12.45, Helios 1

22 lipca, godz. 19, Helios 1