Gdy w ubiegłym roku James Franco zdecydował się wystąpić w „General Hospital”, wielu jego fanów nie kryło zdziwienia. „GH” to telewizyjny tasiemiec, którego odcinki liczy się w tysiącach. A Franco to aktorska pierwsza liga. Za rolę w „127 godzinach” Danny’ego Boyle’a był nominowany do Oscara. Miliony ludzi na całym świecie znają go z takich megaprodukcji, jak „Spider-Man” czy „Geneza planety małp”. Tyle samo oglądało pewnie 83. ceremonię rozdania Oscarów, którą poprowadził razem z Anne Hathaway. Wielu spośród tej ostatniej grupy nadal wspomina to doświadczenie z bólem. Galę w wykonaniu młodego duetu zgodnie uznano za najbardziej żenującą w historii nagrody. 

Franco na krytykę nie odpowiedział. Z uporem buduje swój wizerunek zbuntowanego i nieco aroganckiego intelektualisty, który Hollywood jedynie zaszczyca swoją obecnością, ale tak naprawdę jest przede wszystkim niezależnym reżyserem. Ma w dorobku kilkanaście filmów.

Swoją rolę w „GH” też postanowił wykorzystać reżysersko. Grał tam ukrywającego się pod pseudonimem „Franco” artystę o zbrodniczych skłonnościach, który w końcu w dość spektakularny sposób rozstaje się z życiem. Ostatni dzień na planie serialu sfilmował. Wizję tego, co z nagranym materiałem zrobić, udało się wypracować dopiero we współpracy z dokumentalistą Ianem Oldsem. „Francophrenia” z klasycznym dokumentem nie ma nic wspólnego. To wycieczka w głąb umysłu pogrążonego w paranoi Franco – człowieka, gwiazdora i fikcyjnego artysty. Dzieło szalonego geniusza? A może popis megalomanii?

Iwona Sobczyk

„Francophrenia”
Dziś, godz. 16.15, Helios 9
Jutro, godz. 13.15, Helios 9