Obsada

Agathe Bonitzer, Reda Kateb, Hélène Fillières, Noémie Lvovsky, Jacques Bonnaffé, Grégory Gadebois, Marie Payen, Margot Couture, Makita Samba

Opis filmu

Film jest wytworem wyobraźni autora – takim napisem opatrzone zostało dzieło Frédérica Videau. Czy potrzebne są takie deklaracje, skoro każdy film fabularny z założenia opowiada fikcyjną historię? Wszystko się wyjaśnia, gdy okazuje się, że Tylko mój nawiązuje do sprawy Nataschy Kampusch więzionej latami przez Wolfganga Priklopila. Reżyser przyznaje, że do napisania scenariusza zainspirował go jeden z wywiadów telewizyjnych z Nataschą. Uderzyła mnie jasność umysłu i witalność tej młodej, uśmiechniętej kobiety, która dopiero co wydostała się z ośmioletniej niewoli – opowiada. Zaciekawiło go też, że Natascha, mówiąc o swoim oprawcy, nie wyrażała się obraźliwie. Unikając rekonstrukcji wydarzeń, Videau buduje obraz intymnej relacji, która tworzy się między katem a ofiarą. Kim są dla siebie? Jak wygląda ich wspólne życie? Jaki jest podział ról? Autor swym filmem podważa jednoznaczne skojarzenia: kat – przemoc, gwałt, kontrola, ofiara – krzywda, cierpienie, nienawiść. W pierwszej scenie filmu kat wypuszcza ofiarę. Co stanie się z nią na wolności? Jak poradzi sobie bez człowieka, który przez lata tworzył cały jej świat? Bez mężczyzny, który należał tylko do niej?

Opracowanie: Magdalena Sztorc

Informacje o reżyserze

Frédéric Videau

Urodził się w 1964 roku w Angoulême we Francji. Po ukończeniu filologii klasycznej rozpoczął studia w szkole filmowej La FÉMIS. Pracuje jako scenarzysta i reżyser. Tylko mój to jego trzeci film.

Filmografia

2001 Le fils de Jean-Claude Videau / The Son of Jean-Claude Videau (doc.)

2003 Variété française

2012 Tylko mój / À moi seule / Coming Home

Opracowanie: Magdalena Sztorc

Stopka