reżyseria:		Karsten Krause, Philip Widmann
scenariusz:		Philip Widmann
zdjęcia:		Karsten Krause, Philip Widmann
montaż:		Karsten Krause, Philip Widmann
obsada:		Gerti Gerbert
producent:		Philip Widmann, Karsten Krause
produkcja:		Philip Widmann
właściciel praw:		Philip Widmann
nagrody:		Krakow FF 2011 – Special Mention; German Short Film Award 2011 – Best Documentary; Festival Internacional de Cine de Huesca 2011 – Special Mention; Hamburg International Short FF 2011 – Special Mention; First Steps Awards 2011 – Documentary Award; Festival Internacional de Curtas de Belo Horizonte 2011 – Melhor Curta
język:		niemiecki
barwa:		kolor i cz.-b.

Gerti Gerbert przez 40 lat była fotografowana przez swojego męża Eugena. Zrobione przez niego zdjęcia przedstawiają różne okresy z życia kobiety uchwyconej w bardzo różnych sytuacjach. Widz ogląda ją na plaży, podczas domowych obowiązków, w samochodzie, w lesie, w bieliźnie, a także zupełnie nagą. Żona fotografa jest wspomnieniem wspólnego życia i miłości.

Philip Widmann

Urodzony w 1980 roku w Berlinie, studiował w Hamburgu antropologię kulturową i komunikację wizualną, specjalizując się w filmach dokumentalnych. Od 2009 roku jest członkiem samoorganizującego się laboratorium filmowego LaborBerlin e.V.

Filmografia:

Karsten Krause

Urodzony w 1980 roku we Freiburgu, w Niemczech. Studiował na Wydziale Komunikacji Wizualnej w Akademii Sztuk Pięknych w Hamburgu.

Filmografia:

reżyseria:		Daya Cahen
scenariusz:		Daya Cahen
zdjęcia:		Daya Cahen
montaż:		Daya Cahen
producent:		Daya Cahen, Vildana Drlejvić
produkcja:		The Netherlands Film Fund
właściciel praw:		Eye Film Institute
język:		Bosnian
barwa:		kolor

Jak wojna potrafi zmienić człowieka? W filmie dziecięce wspomnienia z oblężenia Sarajewa są powiązane z wyznaniem win podczas Międzynarodowego Trybunału Karnego do spraw dawnej Jugosławii. W tym roku mija 20 lat od momentu, w którym zaczęło się oblężenie Sarajewa.

Daya Cahen

Daya Cahen oprócz robienia fotografii zajmuje się także tworzeniem filmów i instalacji wideo. Ukończyła fotografię na Akademii im. Gerrita Rietvelda w Amsterdamie (2002–2006). Prace Cahen koncentrują się na propagandzie, indoktrynacji oraz manipulacyjnej potędze mediów. Bada sposób, w jaki przedstawiane są ikony sceny politycznej i symbole władzy, oraz docieka, jak prezentują się role tłumu i jednostki. Cahen ukazuje w swoich pracach związki między zagadnieniami politycznymi a życiem codziennym i osobistym, łączy materiały archiwalne z obrazami współczesnymi oraz zaciera granicę między faktem i fikcją.

Wybrana filmografia:

reżyseria:		Deborah S. Phillips
scenariusz:		Deborah S. Phillips
zdjęcia:		Deborah S. Phillips
montaż:		Deborah S. Phillips
muzyka:		Ruth Wiesenfeld
producent:		Deborah S. Phillips, Gerard F. Tierney
produkcja:		Deborah S. Phillips
właściciel praw:		Arsenal
język:		niemiecki, angielski
barwa:		kolor

Czerwone światło. Dwa samochody. A więc naciskam hamulec – PFFFHP TT! I nie mogę wstawać, nie mogę się ruszać…

Deborah S. Phillips

Niemiecka reżyserka, która tworzy filmy krótkometrażowe, instalacje i performance. Jej prace były prezentowane na międzynarodowej arenie (m.in. na IFF Toronto).

Wybrana filmografia:

reżyseria:		Daniel Abma
scenariusz:		Daniel Abma
zdjęcia:		Cristan Pirjol
montaż:		Claudia Trost
producent:		Marion Kruse,Daniel Abma
produkcja:		Hochschule für Film und Fernsehen (HFF)
właściciel praw:		Hochschule für Film und Fernsehen (HFF)
język:		niemiecki
barwa:		kolor

Kto powiedział, że życie dziecka w wieku przedszkolnym musi być łatwe i pozbawione zmartwień? Film Daniela Abmy na przykładzie pięcioletniego Hannesa pokazuje, że wcale nie jest tak radosne, jak może się wydawać dorosłym, którzy zdążyli zapomnień o problemach dzieciństwa. Nawet w naturalnych przedszkolnych okolicznościach dzieci narażone są przecież na konflikty, którym niekoniecznie umieją sprostać.

Daniel Abma

Urodzony w Holandii w 1978 roku. W latach 2008–2011 studiował reżyserię filmową i telewizyjną na Hochschule für Film und Fernsehen (HFF) Konrad Wolf w Poczdamie Babelsbergu. Aktualnie mieszka w Berlinie.

Filmografia:

reżyseria:		Marta Jurkiewicz
scenariusz:		Marta Jurkiewicz
zdjęcia:		Alex Wuijts
montaż:		Leonie Hoever
producent:		Judith de Weert
produkcja:		Netherlands Film and Television Academy
właściciel praw:		Netherlands Film and Television Academy
język:		polski, holenderski
barwa:		kolor i cz.-b.

Marta Jurkiewicz portretuje swoją matkę w dramatycznym dla niej momencie: kiedy ta próbuje się pozbierać po śmierci własnej rodzicielki. Reżyserka u swojej matki widzi złość i gniew na bezwzględność losu, a przede wszystkim totalną miłość do kobiety, którą opiekowała się przez ostatnie lata jej życia, odwzajemniając w ten sposób jej wcześniejszą troskę. Jurkiewicz nie boi się włączać kamery w najbardziej intymnych momentach i otwiera nam szeroko drzwi do domu, w którym pozostawiona samej sobie samotna kobieta rozpacza po stracie najbliższej jej osoby.

Marta Jurkiewicz

Urodzona w 1982 roku w Polsce. Mieszka w Amsterdamie, gdzie studiowała zagadnienia związane z mediami audiowizualnymi na Akademii Gerrit Retvield. Ostatnio ukończyła reżyserię filmów dokumentalnych w holenderskiej Akademii Filmu i Telewizji. Przez ostatnie lata pracowała również jako dystrybutor holenderskich filmów eksperymentalnych przy EYE Film Institute Netherlands.

Filmografia:

Opracowanie: Patryk Tomiczek

Informacje o reżyserze