Obsada

Johann Leeb, Getrud Schmeiser, Friedrich Schmeiser

nagrody

Festival dei Populi Florence 2002 – Special Award

Opis filmu

W kontrowersyjnych wyborach parlamentarnych w 1999 roku skrajnie prawicowa Austriacka Partia Wolnościowa Jörga Haidera zajęła drugie miejsce. Obecność w rządzie kojarzonej z antysemityzmem, populizmem i ksenofobią formacji była przyczyną zastosowania przez Unię Europejską sankcji wobec Austrii – jedyny raz w historii Wspólnoty. Czterech czołowych austriackich filmowców wyruszyło w kraj, aby w tym ważnym momencie porozmawiać ze zwykłymi obywatelami, zebrać ich opinie, zapytać o światopogląd i system wartości. Z tych historii wyłania się obraz prowincjonalnej Austrii, gdzie brak edukacji i socjopolitycznej świadomości, gdzie ignorancja i konformizm owocują wrogim nastawieniem do wszystkiego, co obce, a idea patriotyzmu zostaje niebezpiecznie skrzywiona. Uważne oko Seidla obserwuje nasilające się nastroje ksenofobiczne – tym bardziej przerażające, że wyrosłe na bezrefleksyjnie przyswajanych stereotypach.

Opracowanie: Anna Tatarska

Informacje o reżyserach

Ulrich Seidl

Rocznik 1952. Austriacki reżyser, scenarzysta i producent, laureat wielu festiwali. Na swojej stronie internetowej do listy przymiotników go określających sam dodaje jeszcze kilka: voyeur, mizantrop, cynik, społeczny pornograf, łajdak, prowokator, pesymista, humanista. To jednak bardziej igranie z powszechną opinią na swój temat niż deklaracja autorskiej tożsamości. Od kiedy ponad 30 lat temu zaczął kręcić filmy, nieustannie wzbudza kontrowersje. Główną tego przyczyną zdaje się jego niechęć do określania gatunkowej formuły – reżyser ten nie potrzebuje rozróżnienia na dokument i fikcję, dlatego też jego twórczość bywa nazywana zainscenizowaną rzeczywistością. Ta niejasność konfunduje, czasami irytuje odbiorcę, który lubi przejrzyste kategorie. Twórca najchętniej pracuje z amatorami, realizuje zdjęcia w prawdziwych przestrzeniach. Często kojarzy się go z Fassbinderem, Herzogiem czy Pasolinim. Seidl to stuprocentowe przeciwieństwo fotografa ślubnego – jego obiektyw wyłapuje momenty nieestetyczne, wstydliwe, bolesne. Jednak owo okrutne spojrzenie to tylko pozór. W starannie skomponowanych kadrach filmów Seidla widać głęboko humanistyczne podejście do portretowanej rzeczywistości.

Filmografia

1980 Metr czterdzieści / Einsvierzig / One Forty (doc., short)

1982 Bal / Der Ball / The Prom (short)

1984 Look 84 (short)

1990 Good News: o roznosicielach gazet, martwych psach i innych wiedeńczykach / Good News: Von Kolporteuren, toten Hunden und anderen Wienern / Good News: Newspaper Salesmen, Dead Dogs and Other People from Wienna (doc.)

1992 Spodziewane straty / Mit Verlust ist zu rechnen / Losses to Be Expected (doc.)

1994 Ostatni prawdziwi mężczyźni / Die letzten Männer / The Last Real Men (TV, doc.)

1995 Obrazy na wystawie / Bilder einer Ausstellung / Pictures at an Exhibition (TV, doc.)

1995 Zwierzęca miłość / Tierische Liebe / Animal Love (doc.)

1997 Miłośnik biustów / Der Busenfreund / The Bosom Friend (TV, doc.)

1998 Zabawa bez granic / Spass ohne Grenzen / Fun without Limits (TV, doc.)

1998 Modelki / Models

2001 Upały / Hundstage / Dog Days

2002 Stan narodu / Zur Lage / State of the Nation (doc.)

2003 Jezu, Ty wiesz / Jesus, Du weisst / Jesus, You Know (doc.)

2006 Bracia, weselmy się / Brüder, laßt uns lustig sein / Brothers, Let Us Be Merry (segment in The Mozart Minute)

2007 Import/Export

2012 Paradies: Liebe

Barbara Albert

Urodzona w 1970 roku austriacka scenarzystka, producentka i reżyserka. Studiowała reżyserię w wiedeńskiej szkole filmowej. Wyprodukowała między innymi dwa filmy Jasmili Žbanić: Grbavica oraz Jej droga. Jako reżyserka zdobyła wiele nagród i wyróżnień. Jej ósmy film, Nordrand, zdobył w 1999 roku nagrodę im. Marcella Mastroianniego i był nominowany do Złotego Lwa na festiwalu filmowym w Wenecji (nominacją do tej nagrody wyróżniony został również obraz Fallen z 2006 roku w reżyserii Albert). Jest współszefową firmy producenckiej Coop 99.

Wybrana filmografia

1991 Der andern eine Grube gräbt

1997 Somewhere Else (video)

1998 Slidin’ – Alles bunt und wunderbar / Sliden’: All Bright and Wonderful

1999 Nordrand / Northern Skirts

2002 Stan narodu / Zur Lage / State of Nation (co-dir., doc.)

2003 Złe komórki / Böse Zellen / Free Radicals

2004 Wizje Europy / Visions of Europe (co-dir., short, segment Mars)

2006 Fallen / Falling

Michael Glawogger

Urodzony w 1959 roku, austriacki reżyser, dokumentalista, scenarzysta i operator filmowy. Uznawany jest za jednego z najważniejszych dokumentalistów przełomu XX i XXI wieku. Jego najbardziej znane filmy to wielokrotnie nagradzana tzw. „trylogia pracy”, czyli: Megamiasta (nagroda na festiwalach w Wiedniu, San Francisco, Vancouver), Śmierć człowieka pracy (nagrody na festiwalach w Londynie, Gijón i Lipsku, nagroda im. Johna Griersona przyznawana przez Brytyjski Instytut Filmowy) oraz Chwała dziwkom (Nagroda Jury Sekcji Orizzonti na festiwalu w Wenecji). Nakręcił także kilka doskonale przyjętych filmów fabularnych, w tym ekranizację wysoko cenionej powieści Josefa Haslingera Gra w ojca.

Wybrana filmografia

1995 Szlak mrówek / Die Ameisenstraße / Ant Street

1998 Megamiasta / Megacities (doc.)

2002 Stan narodu / Zur Lage / State of Nation (co-dir., doc.)

2005 Śmierć człowieka pracy / Workingman’s Death (doc.)

2006 Czeski numer / Slumming

2009 Gra w ojca / Das Vaterspiel / Kill Daddy Good Night

2011 Chwała dziwkom / Whores’ Glory (doc.)

Michael Sturminger

Urodzony w 1963 roku austriacki reżyser i scenarzysta. Studiował scenariopisarstwo na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Wiedniu. Jest niezależnym pisarzem oraz twórcą filmów, spektakli teatralnych i oper.

Wybrana filmografia

1991 Hund und Katz

2002 Stan narodu / Zur Lage / State of Nation (co-dir., doc.)

2004 Hurensohn / The Whore’s Son

2008 Malibran Rediscovered: The Romantic Revolution (video, doc.)

2008 Cecilia Bartoli: The Barcelona Concert (video, doc.)

2010 The Infernal Comedy: Confessions of a Serial Killer (video)

Opracowanie: Anna Tatarska

Stopka