To jeden z tych obrazów, które mimo upływu czasu – film powstał w 1968 roku – zachowały siłę rażenia. Ekranizacja przerosła literacki pierwowzór, co jest zasługą odtwórcy głównej roli. W postać Karla Kopfrkingla brawurowo wcielił się Rudolf Hrušínský, znany publiczności z wcześniejszej roli w „Dobrym wojaku Szwejku”. Kopfrkingl jest niezwykle oddanym mężem i ojcem, a rodzina jest dla niego najważniejsza. – Muszę się wami opiekować, to mój święty obowiązek – powtarza jak mantrę żonie, którą nazywa „Moja delikatna”. Dlatego niezwykle sumiennie i z oddaniem wykonuje pracę w krematorium. To coś więcej niż praca, to misja, do której zainspirowała go książka o Tybecie i buddyzmie. Uważa, że cierpienie to zło i trzeba je eliminować. Jest też przekonany, że im szybciej człowiek obróci się w proch, tym szybciej się wyzwoli i oświeci. I palacz zwłok może w tym pomóc. Dzięki niemu ciało człowieka zamienia się w proch w 75 minut, a dusza się ulatnia. Pikanterii dodaje fakt, że akcja dzieje się pod koniec lat trzydziestych. Hitler zdobywa Sudety, potem wkracza do Pragi. Kopfrkingl otrzymuje szansę „wyzwolenia od cierpienia” coraz większej liczby nieszczęśników. Na dodatek bohater utwierdza się w przekonaniu, że został uznany przez tybetańskich mnichów za kolejne wcielenie Buddy. Jak nie kontynuować misji na większą skalę?

Beata Mońka

„Palacz zwłok”

Dziś, godz. 19, Helios 4

28 lipca, godz. 10, Helios 4