kuratorka: Małgorzata Orzeł, aranżacja: Jakub Jernajczyk (ASP, Wrocław), Magdalena Kacprzak-Gagatek (ASP, Wrocław)
Andrzej Wajda, jeden z najwybitniejszych twórców w historii światowego kina, nie raz był obecny na MFF Nowe Horyzonty. W 2005 roku publiczność festiwalu uczestniczyła w mistrzowskich lekcjach Andrzeja Wajdy z projekcjami jego filmów, także tych mniej znanych zagranicznych produkcji: Miłości w Niemczech (1982) z Hanną Schygullą, Nastazji (1994) na podstawie Idioty Fiodora Dostojewskiego, czy Piłata i innych (1971), adaptacji Mistrza i Małgorzaty Michaiła Bułhakowa. Spotkaniom z reżyserem towarzyszył przegląd Klasyka kina według Andrzeja Wajdy, prezentujący przełomowe jego zdaniem dzieła w historii kina w reżyserii Louisa Buñuela, Jeana Vigo, Fernanda Légera, Jeana Cocteau, Dżigi Wiertowa. W festiwalowym programie pojawił się także specjalny wybór filmów absolwentów Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy (6. NH).
Tegoroczna wystawa, poświęcona twórczości Wajdy, połączona z pokazem jego filmów, ma charakter monograficzny. Punktem wyjścia dla prezentacji są artystyczne trofea, nagrody przyznawane twórcy w Polsce i na świecie, bezpośrednio konfrontowane z wyróżnionymi filmami. Oprócz nagród wystawa gromadzi plakaty filmowe oraz specjalnie na tę okazję wykonany przez młodych artystów Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu fresk, przedstawiający historię Polski widzianą poprzez kino mistrza. Specjalnym elementem wystawy jest jego multimedialny portret, składający się z kadrów filmowych.
Agnieszka Szeffel
Andrzej Wajda (1926 Suwałki) - reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta i scenograf, współtwórca polskiej szkoły filmowej podejmującej debatę nad narodową tradycją martyrologiczną i romantycznym heroizmem, reżyser najważniejszych polskich filmów, jeden z najwybitniejszych twórców w historii światowego kina, zdobywca Oscara przyznanego za całokształt twórczości. Studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną w Łodzi. Twórca adaptacji literatury, autor filmowych fresków, komentujących zarówno historię Polski, jak i jej współczesność. Cenzurowany w okresie zbliżenia do nurtu kina moralnego niepokoju, walczący o uwagę widzów po przełomie 1989 roku. Ostatecznie zatriumfował, odbierając na festiwalu w Berlinie (2009) nagrodę Alfreda Bauera za innowacyjność dla filmu Tatarak.
Wybrana filmografia:
1957 Kanał
1957 Popiół i diament
1959 Lotna
1960 Niewinni czarodzieje
1965 Popioły
1968 Wszystko na sprzedaż
1970 Polowanie na muchy
1970 Krajobraz po bitwie
1970 Brzezina
1973 Wesele
1975 Ziemia obiecana
1977 Człowiek z marmuru
1979 Panny z Wilka
1981 Człowiek z żelaza
1983 Danton
1990 Korczak
1995 Wielki Tydzień
1996 Panna Nikt
1998 Pan Tadeusz
2002 Zemsta
2007 Katyń
2009 Tatarak
