Obsada

Monika Belucci, Vincent Cassel, Albert Dupontel, Jo Prestia, Philippe Nahon

Opis filmu

Więzienie. Masakra. Przyjęcie. Gwałt. Perypetie pary, która kocha się, ale też wciąż ze sobą walczy. Gdy ona ucieka z przyjęcia, staje się ofiarą brutalnej napaści. Będzie to miało jeszcze bardziej przerażające konsekwencje.

Nieodwracalne okazało się jednym z bardziej skandalicznych filmów 2002 roku, tabloidy donosiły nawet, że niesławna scena gwałtu przyczyniła się do kryzysu małżeńskiego pary Belucci / Cassel. Jest to jednak przede wszystkim bardzo oryginalnie opowiedziana historia - składa się z paru długich (czasem wręcz 15-minutowych) ujęć, które wyraźnie testują wytrzymałość widza. Chodzi tu nie tylko o kontrowersyjną i niecenzuralną zawartość, ale również o ziarnistą fakturę (16 mm, potem dopiero przetransferowane), niedoświetlone i poruszone zdjęcia (kręcone z ręki, z wieloma zmianami lokacji), wreszcie uporczywy niski szum (28 Hz na ścieżce dźwiękowej). To wszystko sprawiło, że zdarzało się, iż publiczność uciekała z sali (jak donoszą, nie bez dumy, wydawcy francuskiego DVD podczas premiery na festiwalu w Cannes wyszło około 200 osób). Jednak sedno Nieodwracalnego to nie długie ujęcia brutalnej akcji, ale ich retrochronologiczny układ. Jak zmienia to nasz odbiór? Jak rozwijają się postaci i wydarzenia? Co jest przyczyną, a co skutkiem? Jaki rozkręca się spirala przemocy? I czy można ją zwinąć?

Jan Topolski

Informacje o reżyserze

Gaspar Noé Gaspar Noé urodził się w 1963 roku w Buenos Aires jako syn malarza. Wychowywał się w Argentynie, a potem w Nowym Jorku, a studia filmowe i filozoficzne ukończył w Paryżu. Karierę filmową zaczynał od krótkometrażówek, następnie zrealizował średniometrażowe Carne - portret rzeźniku zmagającym się z wychowaniem upośledzonej córki oraz pełnometrażowe Sam przeciw wszystkim, opowieść o frustracji po utracie pracy. Filmy wywołały szok, pokazując nieznane oblicze Francji, a zarazem wytyczyły drogę, którą Noé, podążał w późniejszych latach. Reżyser skupiony na tematach odrzucenia, porażki, agresji, destrukcji, seksualności i męsko-damskich gier, w warstwie formalnej operuje szczególną fakturą obrazu, światłocieniami i długimi ujęciami. Jego najnowszy film Enter the Void został zakwalifikowany do tegorocznego konkursu festiwalu w Cannes. Filmografia: 1985 Tintarella di luna (kr.m / short) 1987 Pulpe Amère (kr.m / short) 1991 Carne (śr.m / medium) 1998 Sodomites (kr.m / short) 1998 Sam przeciw wszystkim / Seul contre tous / I Stand Alone 2002 Nieodwracalne / Irréversible / Irreversible 2006 Destricted (współreż. / co-dir.) 2006 8 (wspólreż. / co-dir.) 2009 Soudain le vide / Enter the Void

Stopka