Obsada

Katarzyna Zawadzka, Roma Gąsiorowska, Anna Radwan, Marian Dziędziel

nagrody

Gdynia Polish FF 2011 – Best Debut for Actress

Opis filmu

Stworzyłam uniwersalne dzieło o manipulacji – tak określiła swój najnowszy film Barbara Sass na 36. Festiwalu Filmowym w Gdyni. Reżyserka tylko w części inspirowała się wydarzeniami w klasztorze sióstr betanek z Kazimierza Dolnego, których matka przełożona powoływała się na prywatne natchnienia Duchem Świętym pozwalające jej na niepodporządkowanie się decyzjom władz kościelnych.

Siostrzyczki Barbary Sass dostępują kolejnych objawień, które muszą same przeciwstawić racjonalności. Reżyserka cały czas zwodzi widza, nie pozwalając mu stwierdzić, czy kobiety ulegają szaleństwu, ewentualnie narkotycznemu uniesieniu, czy też faktycznej religijnej ekstazie. Zaniepokojone zakonnice z jednej strony chciałyby całym ciałem i całą duszą poddać się bożej woli wyrażanej na ziemi ustami i czynami przybyłego do klasztoru, tajemniczego księdza, z drugiej zaś – tkwi w nich obawa, że nie zbliżają się do Boga, tylko konszachtują z diabłem.

Śliski temat, jakim w Polsce jest religia, nie jest tu skażony ideologiczną nagonką. Zachowanie sióstr nie obnaża ich naiwności, ani też nie czyni zeń relikwii, co potwierdza, że reżyserce – zdeklarowanej katoliczce – udało się stworzyć film o cienkiej granicy między wiarą a manipulacją bez przekraczania jej.

Opracowanie: Artur Zaborski

Informacje o reżyserze

Barbasa Sass

Urodziła się w 1936 roku w Łodzi. Przez pół roku studiowała na Wydziale Aktorskim tamtejszej PWSFTviT, jednak ostatecznie ukończyła jej Wydział Reżyserski (1958, dyplom 1975). Asystowała na planach wybitnym reżyserom (m.in. Wojciechowi Jerzemu Hasowi). Jej pierwszymi samodzielnymi realizacjami były krótkie filmy telewizyjne. Pierwszy pełnometrażowy film fabularny Bez miłości przyniósł jej nagrodę za debiut na FPFF w Gdyni w 1980 roku oraz nagrodę FIPRESCI na festiwalu w Mannheim. Wszystkie filmy w jej dorobku (wyjątkiem jest W klatce z 1987 roku) są portretami kobiet. Przedstawiane na tle różnych epok tworzą uniwersalny i wyraźny głos w kinie kobiet, mającym w Polsce nikłą reprezentację. Stałym operatorem jej filmów jest jej mąż, Wiesław Zdort.

Wybrana filmografia

1972 Ostatni liść (TV)

1980 Bez miłości / Without Love

1982 Krzyk / The Scream

1985 Dziewczęta z Nowolipek / The Girls of Nowolipki

1987 W klatce / Caged

1993 Pajęczarki

1995 Pokuszenie / Temptation (short)

2011 W imieniu diabła / In the Name of the Devil

Opracowanie: Artur Zaborski

Stopka